Αναρτήθηκε στις:
Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου 2013
Δημοσιεύθηκε από
billym
ΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΔΟΜΟΚΟΥ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ
Δομοκός 1910
Παρακάτω αναφέρονται όσα χωριά υπήρχαν όταν έγινε η προσάρτηση της Θεσσαλίας (1881) και μετά και απογράφηκαν τουλάχιστον σε μια απογραφή ενώ σήμερα δεν υπάρχουν. Επίσης αναφέρουμε και άλλα χωριά που είχαν πάψει να υπάρχουν ήδη πριν από την προσάρτηση το 1881.
1. Αϊδουμουσλί
Μικρό χωριό στην περιοχή Μαντασιάς με μουσουλμάνους κατοίκους όπως τουλάχιστον φαίνεται από το εκλογικό κατάλογο του 1883 (11 ψηφοφόροι). Στην απογραφή του 1881 αναφέρεται με πληθυσμό 37 κατοίκων. Σε άλλη απογραφή αναφέρεται κι αυτό μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι οικογένειες των μουσουλμάνων εγκατέλειψαν το χωριό μεταξύ των ετών 1883 που συντάχθηκε ο εκλογικός κατάλογος και 1889 που έγινε η επόμενη, μετά το 1881, απογραφή. Με τη δημιουργία των δήμων το Αϊδουμουσλί εντάχθηκε στο δήμο Θαυμακών.
2. Αλχανί
Το χωριό αυτό, που ήταν στην κτηματική περιοχή που έχει σήμερα η Ν. Μάκρυση, ίσως και η Λεύκα, εμφανίστηκε στην απογραφή του 1881 με 37 κατοίκους. Υπήρχε βέβαια και πριν από την προσάρτηση. Στον εκλογικό κατάλογο του χωριού του 1883 ήταν καταχωρημένα τα ονόματα 9 εκλογέων (Αναστ. Αναγνώστου, Δημ. Κορυμάδης, Στυλ. Αθ. Κουλούρας κλπ)
Το 1883 με την δημιουργία των δήμων εντάχθηκε στο δήμο Ξυνιάδας. Στην απογραφή του 1889 εμφανίζεται με πληθυσμό 132 κατοίκων. Στην απογραφή του 1896 είναι χωρισμένο σε δύο χωριά, το Άνω Αλχανί με 34 κατοίκους και το Κάτω Αλχανί με 69. Έτσι εμφανίζεται και στι απογραφές των ετών 1907 και 1920 με πληθυσμό αντίστοιχα Άνω Αλχανί 110 και 42 και Κάτω Αλχανί 60 και 20. Στο μεταξύ με την κατάργηση των δήμων και την δημιουργία των κοινοτήτων, το 1912, τόσο το Άνω Αλχανί όσο και το Κάτω Αλχανί εντάσονται στην Κοινότητα Δαουκλί. Το 1928 το μεν Άνω Αλχανί μετανομάζεται σε "Παλιούρι" το δε Κάτω Αλχανί σε " Άγιος Αθανάσιος" (Πρ. Δ. της 11/9/1928, ΦΕΚ 193/20-9-1928) Στην απογραφή του έτους 1928, τελευταία απογραφή που απογράτηκαν τα δύο χωριά, είχαν πληθυσμό το μεν Παλιούρι (Άνω Αλχανί) 10 κατοίκους, ο δε Άγιος Αθανάσιος (Κάτω Αλχανί) 12.
Η κτηματική περιοχή των δύο χωριών ήταν ιδιοκτησία των Ανδρέα Μπανούτσου και αδελφών Ζαρίμπα. Ο Μπανούτσος είχε το Άνω Αλχανί και οι Ζαριμπαίοι το Κάτω Αλχανί.
3. Δερβέν (ή και Δερβένι)
Συνοικισμός του χωριού Δερβέν Φούρκα (σημερινό Καλαμάκι) κοντά στα παλιά σύνορα Ελλάδας - Τουρκίας. Στην απογραφή του 1881 εμφανίζεται να έχει πληθυσμό 73 κατοίκων. Στην απογραφή του 1881 εμφανίζεται να έχει πληθυσμό 73 κατοίκων. Στην απογραφή του 1889 δεν εμφανίζεται και δεν γνωρίζω γιατί, ενώ στην του 1896 έχει πληθυσμό 36. Αυτή είναι και η τελευταία απογραφή που εμφανίζεται το Δερβέν.
Με την δημιουργία των δήμων το 1883 εντάχθηκε στο δήμο Ξυνιάδας. Στον εκλογικό κατάλογο του χωριού του έτους 1883 είχαν καταχωρηθεί τα ονόματα 14 εκλογέων (Απ. Σπανογιάννης έτος γεν. 1802, Χρ. Αγγελόπουλος γεν. 1804, Αγγελ. Αγγελόπουλος κλπ)
4. Ζαπάντι
Ο πληθυσμός του χωριού ήταν κατά απογραφές
Του έτους 1881
| πληθ. |
137
|
1889
|
δεν
|
εμφανίζεται
|
1896
|
πληθ
|
202
|
1907
|
πληθ.
|
42
|
1920
|
πληθ
|
51 (τελευταία απογραφή που εμφανίζεται)
|
Στον εκλογικό κατάλογοτου χωριού του 1883 είχαν καταχωρηθεί 35 εκλογείς (Αθαν. μπούρας γεν. 1802, Αδελφοί Ιωάν. ΒΑσ. Αναγ. και Στάυρος Ευστ. Καψάλης κλπ)
Με την δημιουργία των δήμων το 1883 εντάχθηκε στο δήμο ξυνιάδας το δε 1912 με την κατάργηση των δήμων εντάχθηκε στην κοινότητα Δαουκλί (Β. Δ. 29/8/1912, ΦΕΚ 261/31-8-19112 τ. Α'). Το 1928 μετονομάστηκε σε "Μηλιόκαμπος" Πρ. Δ. 11/9/1928, ΦΕΚ 193/20-9-1928τ.Α')
5. Καραχασάν
Το 1880 αναφέρεται ότι είχε 15 χριστιανούς κατοίκους. Στη συνέχεια ο πληθυσμός του είχε την παρακάτω εξέλιξη:
Απογραφή έτους
|
πληθ
|
αριθμό
|
1881
|
"
|
24
|
1889
|
''
|
57
|
1896
|
''
|
63
|
1907
|
''
|
74
|
1920
|
''
|
27
|
1928
|
''
|
66
|
1940
|
''
|
64
|
1951
|
''
|
44
|
1961
|
''
|
55 (τελευταία απογραφή που αναφέρεται)
|
Από το 1883 μέχρι το 1912 ήταν συνοικισμός του δήμου Μελιταίας. Το 1912 εντάχθηκε στην Κοινότητα Μαντασιάς (Β.Δ. 29-8-1912, ΦΕΚ 261/31-8-1912 τ.Α' ) Το 1919 αποσπάστηκε από την κοινότητα ΜΑντασιάς και προσαρτήθηκε στην κοινόητα Φιλιαδώνας (Β.Δ. 24-6-1919, ΦΕΚ 144/28-6-1919 τ. Α'). Το 1928 μετονομάστηκε σε Σχισμάδα
6. Κοζλόμπα
Το χωριό Κοζλόμπα βρισκόταν μεταξύ των χωριών Πουρναρίου και Αγραπιδιάς. Κατοικούνταν απο Οθωμανούς (Κονιάρους) όπως άλλωστε φαίνεται και από τον εκκλογικό κατάλογο του χωριού του έτους 1883 (που είχα την ευκαιρία να βρω πριν από χρόνια και κρατώ στο αρχείο μου). Στον κατάλογο αυτό είχαν καταχωρηθεί τα ονόματα 38 εκλογέων. Αναφέρεται ότι πριν από την προσάρτηση το χωριό είχε πληθυσμό 150 Μωαμεθανών. Αργότερα ο πληθυσμός είχε την παρακάτω εξέλιξη:
Απογραφή έτους
|
πληθ
|
1881
|
149
|
1889
|
83 (αναφέρεται ως Κουσλόμπα)
|
1896
|
36
|
1907
|
28
|
Σε άλλη απογραφή δεν αναφέρεται.
Από το 1883 μέχρι το 1912 ήταν συνοικισμός του δήμου Θαυμακών. Το 1912 εντάχθηκε στην κοινότητα Πουρναρίου (Β.Δ. 29/8/1912, ΦΕΚ 261/31-8-19112 τ.Α')
7. Λιβαδάκι
Χωριό κοντά στην Ομβριακή. Εμφανίζεται μόνο στην απογραφή του έτους 197 με πληθυσμό 77 ατόμων (άρρενες 41 και θήλεις 36) Το 1912 προσαρτήθηκε στην κοινότητα Ομβριακής (Β.Δ. 29/8/1912, ΦΕΚ 261/31-8-1912 τ.Α')
8. Μπεκριλέρ
Χωριό κοντά στην περιοχή που ήταν άλλοτε το Ν. Μοναστήρι με ελληνικό πληθυσμό κολίγων των κτημάτων των αδελφών Μαραθέα ιδιοκτητών της κτηματικής περιοχής του χωριού.
Με τη δημιουργία των δήμων ήταν ένας από τους συνοικισμούς του δήμου Θαυμακών και αργότερα το 19112, προσαρτήθηκε στην κοινότητα Σοφιάδας (Β.Δ. της 29/8/1912, ΦΕΚ 261/31-8-1912 τ.Α')
Ο πληθυσμός του χωριού είχε την παρακάτω εξέλιξη:
Απογραφή έτους
|
πληθ
|
1881
|
193
|
1889
|
333
|
1896
|
181
|
1907
|
184
|
1920
|
95 (είναι η τελευταία απογραφή που εμφανίζεται)
|
Στη δεκαετία του 1920 οι κάτοικοι του χωριού μετοίκησαν στο χωριό Καραλάρ το σημερινό Γραμματικό (Καρδίτσας)
Το 1880 εμφανίζεται να έχει πληθυσμό 120 κατοίκων χριστιανών ("Οδ/κά Ηπείρου και Θεσσαλίας του Υπ. Στρατιωτικών, 1880 σελ. 2210) ο δε εκλογικός κατάλογος του χωριού του έτους 1883 έχει 57 εκλογείς
9. Μπουγάζι
Εμφανίζεται μόνο στην απογραφή του έτους 1920, ως συνοικισμός της κοινότητας Σοφιάδας και με πληθυσμό 38 ατόμων (άρρενες 21 και θήλεις 17)
10. Συτενή ή Νέα Τσιόμπα
Εμφανίζεται μόνο στην απογραφή του έτους 1896 με πληθυσμό 77 ατόμων και ως οικισμός του δήμου Θαυμακών
Ως προς τη θέση του χωριού θα πρέπει να πούμε ότι ήταν κοντά στην παλιά τοποθεσία του Νέου Μοναστηρίου.
11.Τσιφλικάκι
Αναφέρεται ότι το 1880 είχε 35 κατοίκους χριστιανούς. Στη συνέχεια είχε κατά απογραφές τον παρακάτω πληθυσμό:
Απογραφή έτους
|
πληθ
|
1881
|
40
|
1889
|
8
|
1896
|
27
|
1907
|
57
|
1920
|
24
|
1928
|
31 (τελευταία απογραφή που εμφανίζεται)
|
Από το 1883 μέχρι το 1912 ήταν συνοικισμός του δήμου Θαυμακών, Από το 1912 εντάχθηκε στην κοινότητα Δομοκού (Β.Δ. 29/8/1912, ΦΕΚ 261/31-8-1912 τ.Α')
Το 1969 το Τσιφλικάκι, μετανομάστηκε σε "Αγρόκτημα" (Β.Δ. 669/1969, ΦΕΚ 208/21-10-1969). Η κτηματική του περιοχή ήταν ιδιοκτησία του Γ. Ροντήρη.
12. Τσιόμπα
Χωριό κοντά στην περιοχή όπου ήταν άλλοτε το Ν. Μοναστήρι. Υπαγόταν στο δήμο Θαυμακών. Ο πληθυσμός του, όπως προκύπτει και από τον εκλογικό κατάλογο του χωριού του έτους 1883, ήταν Ελληνικός. Είχε δε την παρακάτω εξέλιξη:
Απογραφή έτους
|
πληθ
|
1881
|
242
|
1889
|
244
|
1896
|
195
|
1907
|
120
|
Σε άλλη απογραφή δεν εμφανίζεται
Η κτηματική περιοχή της Τσιόμπας ήταν ιδιοκτησία των αδελ΄φων Μαραθέα και οι κάτοικοί της κολίγοι τους. Οι κάτοικοι αυτοί, γύρω στα 1900 μετοίκησαν στο χωριό Τσουφλάρ, την σημερινή Σοφιάδα.
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ "ΧΡΟΝΙΚΑ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑ ΔΟΜΟΚΟΥ" ΤΟΜΟΣ 5
ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ "ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΔΟΜΟΚΟΥ" 1992
